نویسنده : ولادمیر ولادمیروویچ ناباکوف

   ترجمه : امید نیک‌فرجام

شاهکاری ادبی و درخشان با زبانی ظریف و خالی از دوپهلویی که خواننده را به این گمان وا می دارد، آیا فقدان شخصیت اجتماعی سباستین نایت او را دارای شخصیت ارزشمند هنری و انسانی کرده است یا نه، حقه ای ادبی که گاه شما را از خواندن باز می دارد و به تفکر وا می دارد، اثری بی نظیر که در دستشویی آپارتمانی تک خوابه نوشته شده و باید همچون یک داستان مطالعه شود.

گزیده ای از کتاب :

من همیشه احساس می کردم که هرگز به درستی سباستین را نمی شناسم. می دانستم نمره هایش در مدرسه خوب است، تعداد کتاب هایی که می خواند، از شمار بیرون بود، در کارهای روزانه اش نظیف بود، هر چند ریه هایی قوی نداشت، اصرار داشت که هر روز صبح حمام آب سرد بگیرد –من این جور چیزها را می دانستم ولی شناخت خود او از دستم گریزان بود. و حالا که در کشوری اجنبی زندگی می کند و نامه هایش را برای ما به زبان انگلیسی می نویسد، چاره ای جز این ندارم که تصور کنم او برای همیشه معما باقی می ماند- هرچند خدا می داند چقدر سعی کرده ام به این پسرک مهر بورزم.